โต เฮนดริกซ์
ตอนนั้นผมอยู่ ม.4 ได้ รู้จัก จิมมี่ เฮนดริกซ์ จากหนังสือเพลงที่จะสามารถหาอ่านได้สมัยนั้น แน่นอนมันมีน้อยถึงน้อยมาก ใคร ว่ะ หัวฟูๆๆ อ้อ!! ไอ้จิมมี่ มันเป็นใคร วะ อืม!! อ่า..เค้าบอกว่า พี่แกเล่นกีตาร์โคตรเก่ง..ยังกะเทพที่นานๆๆสวรรค์จะส่งคนแบบนี้มาเกิด ยิ่งไปอานประวัติ ที่อาจใส่ไข่ใส่ผงชูรส ว่า พี่แกขายวิญาณให้กับตาซาน แลกกับ การบรรลุโสดาบันทางกีตาร์ บ่ะ!! ยังกะนิยาย ยิ่งอ่านยิ่งมันส์..บะ พี่มือนี่ไม่ธรรมดาแน่ๆๆ ต้องหามาฟังหน่อยแล้วโว้ย...
เนื่องด้วย สมัยนั้น (หุหุ) การหาฟังเพลงสากล หรือที่เรียกว่าเพลงฝรั่ง มันเป็นสิ่งแปลกใหม่สำหรับเด็กอย่าผม ยิ่งอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับผมยิ่งไปกันใหญ่ ผมรู้จักเพลง rock ก็รู้แค่ว่า เออเพลง rock นี่มัน สะใจ!! เออเพลงรอ๊คมันแบบนี้เหรอ แต่ของพี่ จิมมี่ ดันเล่น เพลง Blue-Rock อะรัยฟ่ะ เพลงบูล
ด้วยความขาดแคลน จิมมี่ค่อยๆๆหายไปจากความทรงจำ เพราะไม่รู้จะไปหาฟังจากที่ไหน
แล้ว จิมมี่ก็เล่นตลกกับผม นานและนานจนลืมไปแล้ว มีรุ่นน้องคนนึง เป็นผู้หญิง มีพี่เป็นนักดนตรี น้องแกคงเห็นผมชอบฟังเพลง ฝรั่ง เหมือนพี่ชายแก เอา V.D.O เทป ซึ่งงมันเทคโนโลยี่ นาโน ไฮเทคที่สุดแล้วในยุคนั้น มาให้ดู พลันที่เปิด ผมตะลึง พลึงเพริด ไปกับ มาดการเคี้ยวหมากฝรั่งของพี่จิมมี่ และเสียงหัวหัวเราะไร้เดียงสาใสๆๆ ผิดกับ หน้าดำๆๆของพี่จิมแก จิงๆๆ พลันที่พี่จิมมี่ กีตาร์อยู่ในมือ เกิดอะไรขึ้นกับพี่จิม....!!!!!
พี่จิมกลายเป็นพี่จิมมี่อีกคน พี่แกหลับหาพริ้ม ตาหวานหยดย้อย จาก อาหารเสริม กัญชา, L.S.D หรือว่า เหล้า ไม่รู้ แก่ผมรู้ว่า พี่จิมแกไปยังโลกอีกโลกหนึ่งที่ผม เข้าไปไม่ถึง พี่จิมแกคงเห็น และได้ยิน ในสิ่งที่ผม หรือ คนอื่นๆๆเค้าไม่ได้ยินกัน เหมือนกับพี่จิมแก ไม่ได้เล่นให้คนที่อยู่ตรงหน้าแกฟัง แกมองเห้นอะไร แกคุยกับใคร ดวงตาคู่นั้นมองหาและเพ่งมองสิ่งใดอยู่ พี่จิมแกคงรู้....
ขอบคุณพี่จิม ที่ทำให้โลกนี่ รู้สึกมีเส่นห์ สีเหลือง สีม่วง สีแดง มันงดงามขึ้นมาทันที พี่จิมแกคงนั่งคุย หรือ เผากีตาร์ อยู่กับ ซาตานที่ไหนสักแห่ง ขอบคุณ กับแนว ที่ถากถางมาให้ผม เดวผมจะซื้อหมากฝรั่งไปฝาก นะพี่
โต เฮนดริกซ์ น้องชายร่วมโลก ช่าย!! ผม Experienced คับ
